در اوایل قرن نوزدهم، نیوزیلند چهار هزار گوسفند را به جزیرهٔ آوکلند، که جزیره‌ای دورافتاده و غیرمسکونی است، منتقل کرد. این اقدام به منظور تأمین منابع غذایی و پشم برای صنعت در نیوزیلند انجام شد.

گوسفندها به مدت یک قرن در این جزیره رها شدند و هیچ گونه تداخلی از سوی انسان‌ها در زندگی آن‌ها وجود نداشت. این شرایط به آن‌ها اجازه داد تا در یک محیط طبیعی و بدون فشارهای انسانی زندگی کنند.

نتایج این آزمایش بسیار جالب بود. گوسفندها به تدریج با شرایط محیطی جزیره سازگار شدند و ویژگی‌های خاصی پیدا کردند. به عنوان مثال، آن‌ها به دلیل عدم وجود شکارچیان طبیعی و منابع غذایی کافی، به طور طبیعی رشد کردند و تکامل یافتند.

این تجربه نشان‌دهندهٔ قدرت طبیعت در سازگاری و تکامل موجودات زنده است. همچنین، این داستان به ما یادآوری می‌کند که چگونه موجودات می‌توانند در شرایط جدید به زندگی ادامه دهند و به تدریج به گونه‌های جدیدی تبدیل شوند.

در نهایت، این داستان به عنوان یک مثال از تأثیرات محیط زیست بر تکامل موجودات زنده و قدرت طبیعت در سازگاری با شرایط جدید شناخته می‌شود.